lún yǔ yáng huò piān dì shí qī pīn yīn bǎn
论语阳货篇第十七拼音版
17·1、 yáng huò yù jiàn kǒng zǐ , kǒng zǐ bú jiàn , kuì kǒng zǐ tún 。 kǒng zǐ sì qí wú yě , ér wǎng bài zhī 。 yù zhū tú 。 wèi kǒng zǐ yuē :“ lái ! yú yǔ ěr yán 。” yuē :“ huái qí bǎo ér mí qí bāng , kě wèi rén hū ?” yuē :“ bù kě 。”“ hào cóng shì ér qì shī shí , kě wèi zhì hū ?” yuē :“ bù kě 。”“ rì yuè shì yǐ , suì bù wǒ yǔ 。” kǒng zǐ yuē :“ nuò 。 wú jiāng shì yǐ 。”
17·1、阳货欲见孔子,孔子不见,归孔子豚。孔子时其亡也,而往拜之。遇诸涂。谓孔子曰:“来!予与尔言。”曰:“怀其宝而迷其邦,可谓仁乎?”曰:“不可。”“好从事而亟失时,可谓知乎?”曰:“不可。”“日月逝矣,岁不我与。”孔子曰:“诺。吾将仕矣。”
17·2、 zǐ yuē :“ xìng xiāng jìn yě , xí xiāng yuǎn yě 。”
17·2、子曰:“性相近也,习相远也。”
17·3、 zǐ yuē :“ wéi shàng zhì yǔ xià yú bù yí 。”
17·3、子曰:“唯上知与下愚不移。”
17·4、 zǐ zhī wǔ chéng , wén xián gē zhī shēng 。 fū zǐ wǎn ěr ér xiào , yuē :“ gē jī yān yòng niú dāo ?” zǐ yóu duì yuē :“ xī zhě yǎn yě wén zhū fū zǐ yuē :‘ jūn zǐ xué dào zé ài rén , xiǎo rén xué dào zé yì shǐ yě 。’” zǐ yuē :“ èr sān zǐ ! yǎn zhī yán shì yě 。 qián yán xì zhī ěr 。”
17·4、子之武城,闻弦歌之声。夫子莞尔而笑,曰:“割鸡焉用牛刀?”子游对曰:“昔者偃也闻诸夫子曰:‘君子学道则爱人,小人学道则易使也。’”子曰:“二三子!偃之言是也。前言戏之耳。”
17·5、 gōng shān fú rǎo yǐ bì pàn , zhào , zǐ yù wǎng 。 zǐ lù bú yuè , yuē :“ mò zhī yě , yǐ , hé bì gōng shān shì zhī zhī yě ?” zǐ yuē :“ fú zhào wǒ zhě , ér qǐ tú zāi ? rú yǒu yòng wǒ zhě , wú qí wéi dōng zhōu hū ?”
17·5、公山弗扰以费畔,召,子欲往。子路不说,曰:“末之也,已,何必公山氏之之也?”子曰:“夫召我者,而岂徒哉?如有用我者,吾其为东周乎?”
17·6、 zǐ zhāng wèn rén yú kǒng zǐ 。 kǒng zǐ yuē :“ néng xíng wǔ zhě yú tiān xià , wéi rén yǐ 。”“ qǐng wèn zhī 。” yuē :“ gōng kuān xìn mǐn huì 。 gōng zé bù wǔ , kuān zé dé zhòng , xìn zé rén rèn yān , mǐn zé yǒu gōng , huì zé zú yǐ shǐ rén 。”
17·6、子张问仁于孔子。孔子曰:“能行五者于天下,为仁矣。”“请问之。”曰:“恭宽信敏惠。恭则不侮,宽则得众,信则人任焉,敏则有功,惠则足以使人。”
17·7、 bì xī zhào , zǐ yù wǎng 。 zǐ lù yuē :“ xī zhě yóu yě wén zhū fū zǐ yuē :‘ qīn yú qí shēn wéi bú shàn zhě , jūn zǐ bú rù yě 。’ bì xī yǐ zhōng mù pàn , zǐ zhī wǎng yě , rú zhī hé ?” zǐ yuē :“ rán 。 yǒu shì yán yě 。 bù yuē jiān hū , mó ér bù lín ; bù yuē bái hū , niè ér bù zī 。 wú qǐ páo guā yě zāi ? yān néng jì ér bù shí ?”
17·7、佛肸召,子欲往。子路曰:“昔者由也闻诸夫子曰:‘亲于其身为不善者,君子不入也。’佛肸以中牟畔,子之往也,如之何?”子曰:“然。有是言也。不曰坚乎,磨而不磷;不曰白乎,涅而不缁。吾岂匏瓜也哉?焉能系而不食?”
17·8、 zǐ yuē :“ yóu yě ! rǔ wén liù yán liù bì yǐ hū ?” duì yuē :“ wèi yě 。”“ jū ! wú yù rǔ 。 hǎo rén bù hào xué , qí bì yě yú ; hào zhī bú hào xué , qí bì yě dàng ; hǎo xìn bú hào xué , qí bì yě zéi ; hào zhí bú hào xué , qí bì yě jiǎo ; hào yǒng bú hào xué , qí bì yě luàn ; hào gāng bú hào xué , qí bì yě kuáng 。”
17·8、子曰:“由也!女闻六言六蔽矣乎?”对曰:“未也。”“居!吾语女。好仁不好学,其蔽也愚;好知不好学,其蔽也荡;好信不好学,其蔽也贼;好直不好学,其蔽也绞;好勇不好学,其蔽也乱;好刚不好学,其蔽也狂。”
17·9、 zǐ yuē :“ xiǎo zi hé mò xué fú 《 shī 》? shī , kě yǐ xīng , kě yǐ guān , kě yǐ qún , kě yǐ yuàn 。 ěr zhī shì fù , yuǎn zhī shì jūn ; duō shí yú niǎo shòu cǎo mù zhī míng 。”
17·9、子曰:“小子何莫学夫《诗》?诗,可以兴,可以观,可以群,可以怨。迩之事父,远之事君;多识于鸟兽草木之名。”
17·10、 zǐ wèi bó yú yuē :“ rǔ wéi 《 zhōu nán 》、《 shào nán 》 yǐ hū ? rén ér bù wéi 《 zhōu nán 》、《 shào nán 》, qí yóu zhèng qiáng miàn ér lì yě yú ?”
17·10、子谓伯鱼曰:“女为《周南》、《召南》矣乎?人而不为《周南》、《召南》,其犹正墙面而立也与?”
17·11、 zǐ yuē :“ lǐ yún lǐ yún , yù bó yún hū zāi ? yuè yún yuè yún , zhōng gǔ yún hū zāi ?”
17·11、子曰:“礼云礼云,玉帛云乎哉?乐云乐云,钟鼓云乎哉?”
17·12、 zǐ yuē :“ sè lì ér nèi rěn , pì zhū xiǎo rén , qí yóu chuān yú zhī dào yě yú ?”
17·12、子曰:“色厉而内荏,譬诸小人,其犹穿窬之盗也与?”
17·13、 zǐ yuē :“ xiāng yuán , dé zhī zéi yě 。”
17·13、子曰:“乡原,德之贼也。”
17·14、 zǐ yuē :“ dào tīng ér tú shuō , dé zhī qì yě 。”
17·14、子曰:“道听而涂说,德之弃也。”
17·15、 zǐ yuē :“ bǐ fū kě yǔ shì jūn yě yú zāi ?” qí wèi dé zhī yě , huàn dé zhī , jì dé zhī , huàn shī zhī , gǒu huàn shī zhī , wú suǒ bú zhì yǐ 。“
17·15、子曰:“鄙夫可与事君也与哉?”其未得之也,患得之,既得之,患失之,苟患失之,无所不至矣。“
17·16、 zǐ yuē :“ gǔ zhě mín yǒu sān jí , jīn yě huò shì zhī wú yě 。 gǔ zhī kuáng yě sì , jīn zhī kuáng yě dàng ; gǔ zhī jīn yě lián , jīn zhī jīn yě fèn lì ; gǔ zhī yú yě zhí , jīn zhī yú yě zhà ér yǐ yǐ 。”
17·16、子曰:“古者民有三疾,今也或是之亡也。古之狂也肆,今之狂也荡;古之矜也廉,今之矜也忿戾;古之愚也直,今之愚也诈而已矣。”
17·17、 zǐ yuē :“ qiǎo yán lìng sè , xiǎn yǐ rén 。”
17·17、子曰:“巧言令色,鲜矣仁。”
17·18、 zǐ yuē :“ wù zǐ zhī duó zhū yě , wù zhèng shēng zhī luàn yǎ yuè yě , wù lì kǒu zhī fù bāng jiā zhě 。”
17·18、子曰:“恶紫之夺朱也,恶郑声之乱雅乐也,恶利口之覆邦家者。”
17·19、 zǐ yuē :“ yú yù wú yán 。” zǐ gòng yuē :“ zǐ rú bù yán , zé xiǎo zi hé shù yān ?” zǐ yuē :“ tiān hé yán zāi ? sì shí xíng yān , bǎi wù shēng yān 。 tiān hé yán zāi ?”
17·19、子曰:“予欲无言。”子贡曰:“子如不言,则小子何述焉?”子曰:“天何言哉?四时行焉,百物生焉。天何言哉?”
17·20、 rú bēi yù jiàn kǒng zǐ , kǒng zǐ cí yǐ jí 。 jiāng mìng zhě chū hù , qǔ sè ér gē , shǐ zhī wén zhī 。
17·20、孺悲欲见孔子,孔子辞以疾。将命者出户,取瑟而歌,使之闻之。
17·21、 zǎi wǒ wèn :“ sān nián zhī sāng , qī yǐ jiǔ yǐ 。 jūn zǐ sān nián bù wéi lǐ , lǐ bì huài ; sān nián bù wéi yuè , yuè bì bēng 。 jiù gǔ jì mò , xīn gǔ jì shēng , zuàn suì gǎi huǒ , jī kě yǐ yǐ 。” zǐ yuē :“ shí fú dào , yì fú jǐn , yú rǔ ān hū ?” yuē :“ ān 。”“ rǔ ān zé wéi zhī 。 fú jūn zǐ zhī jū sāng , shí zhǐ bù gān , wén lè bú lè , jū chǔ bù ān , gù bù wéi yě 。 jīn rǔ ān , zé wéi zhī !” zǎi wǒ chū 。 zǐ yuē :“ yú zhī bù rén yě ! zǐ shēng sān nián , rán hòu miǎn yú fù mǔ zhī huái 。 fú sān nián zhī sāng , tiān xià zhī tōng sāng yě 。 yú yě yǒu sān nián zhī ài yú qí fù mǔ hū ?”
17·21、宰我问:“三年之丧,期已久矣。君子三年不为礼,礼必坏;三年不为乐,乐必崩。旧谷既没,新谷既升,钻燧改火,期可已矣。”子曰:“食夫稻,衣夫锦,于女安乎?”曰:“安。”“女安,则为之。夫君子之居丧,食旨不甘,闻乐不乐,居处不安,故不为也。今女安,则为之!”宰我出。子曰:“予之不仁也!子生三年,然后免于父母之怀。夫三年之丧,天下之通丧也。予也有三年之爱于其父母乎?”
17·22、 zǐ yuē :“ bǎo shí zhōng rì , wú suǒ yòng xīn , nán yǐ zāi ! bù yǒu bó yì zhě hū ? wéi zhī , yóu xián hū yǐ 。”
17·22、子曰:“饱食终日,无所用心,难矣哉!不有博弈者乎?为之,犹贤乎已。”
17·23、 zǐ lù yuē :“ jūn zǐ shàng yǒng hū !” zǐ yuē :“ jūn zǐ yì yǐ wéi shàng 。 jūn zǐ yǒu yǒng ér wú yì wéi luàn , xiǎo rén yǒu yǒng ér wú yì wéi dào 。”
17·23、子路曰:“君子尚勇乎!”子曰:“君子义以为上。君子有勇而无义为乱,小人有勇而无义为盗。”
17·24、 zǐ gòng yuē :“ jūn zǐ yì yǒu wù hū !” zǐ yuē :“ yǒu wù : wù chēng rén zhī è zhě , wù jū xià liú ér shàng zhě , wù yǒng ér bù lǐ zhě , wù guǒ gǎn ér zhì zhě 。” yuē :“ cì yě yì yǒu wù hū ?”“ wù jiào yǐ wéi zhì zhě , wù bú xùn yǐ wéi yǒng zhě , wù jié yǐ wéi zhí zhě 。”
17·24、子贡曰:“君子亦有恶乎!”子曰:“有恶:恶称人之恶者,恶居下流而 上者,恶勇而不礼者,恶果敢而窒者。”曰:“赐也亦有恶乎?”“恶徼以为知者,恶不孙以为勇者,恶讦以为直者。”
17·25、 zǐ yuē :“ wéi nǚ zǐ yǔ xiǎo rén wéi nán yǎng yě , jìn zhī zé bú xùn , yuǎn zhī zé yuàn 。”
17·25、子曰:“唯女子与小人为难养也,近之则不孙,远之则怨。”
17·26、 zǐ yuē :“ nián sì shí ér jiàn wù yān , qí zhōng yě yǐ 。”
17·26、子曰:“年四十而见恶焉,其终也已。”
下一章:论语雍也篇第六拼音版
论语网 - 国学经典《论语》阅读平台